นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง นักเลงโตแต่หัวโค้ตายาย
นิทานพื้นบ้านภาคกลาง พร้อมข้อคิด นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง นักเลงโตแต่หัวโค้ตายาย นิทานพื้นบ้านภาคกลางสั้นๆ
นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง นักเลงโตแต่หัวโค้ตายาย นิทานพื้นบ้านภาคกลาง น่าอ่านและเป็นสิ่งที่บอกเล่าเรื่องราว อดีตความเป็นมาของคนภาคกลางในยุคก่อน ทั้งเรื่องควาทเชื่อ วัฒนธรรม สังคม การอ่านนิทานพิ้นบ้านภาคกลางถือว่าเป็นการเรียนรู้วัฒนธรรม เก่าได้เป็นอย่างดีอีกทางหนึ่งครับ
โนราขำ จันทร์เขียว เล่าว่าสมัยรำโนราแกเป็นนางรำของโนราแคล้วโหละยาว โนราขำว่าอีติดหราง (ตะราง) กับเล่นโนรา เรื่องมีว่าที่พัทลุง บ้านใดผู้เขียนจำไม่ได้ มีการรับโนรา เชิญครูเข้าทรง คืนนั้นโนราแคล้วเชิญครูหมอให้หาทรงใหม่ ก็บังเอิญไปจับที่ลูกสาวเจ้าของเรือนที่รับโนราไปเชิญครู เสียงลงลั่นสะเทือนอยู่ในห้องนอน รู้เช่นนั้นก็มีคนผู้เฒ่าไปช่วยแต่งตัวให้รัดกุม เพื่อผ้านุ่งจะไม่หลุด
ฝ่ายพี่บ่าวซึ่งเป็นนักเลงโตในแถวนั้น ฉวยพร้าลืมงอเล่มไอเฒ่า มายืนจังก้าอยู่บนบันไดนอกชานเรือน ยกร่ายรำมีดพร้าแบบนักเลงโตว่า ถ้าน้องสาวลงมาทางนี้กูอีฟันให้คอขาด
พวกโนราอกสั่นขวัญหายไปตามกัน ยิ่งได้ยินเสียงทรงสะเทือนบนบ้าน โนราก็เชิดเครื่อง น้องสาวจับลงรำแฉ้ลงมานอกชานจะผ่านพี่ชายนักเลงรำมีดพร้าลืมงออยู่ ทรงน้องสาวฉัดมีดพร้าปลิวหายไม่รู้ไปตกที่ไหน กระโดดจากเรือนลงไปร่ายรำในโรงมโนรา รำก็ท่าหยาบ ๆ พูดหอบแบบนักเลงโต
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า นักเลงโตมาแต่หัวโค้ตายาย