นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง นักเลงโตแต่หัวโค้ตายาย

คลิกรับรางวัล : 

นิทานพื้นบ้านภาคกลาง พร้อมข้อคิด นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง นักเลงโตแต่หัวโค้ตายาย  นิทานพื้นบ้านภาคกลางสั้นๆ

โนราขำ จันทร์เขียว เล่าว่าสมัยรำโนราแกเป็นนางรำของโนราแคล้วโหละยาว  โนราขำว่าอีติดหราง (ตะราง) กับเล่นโนรา  เรื่องมีว่าที่พัทลุง บ้านใดผู้เขียนจำไม่ได้ มีการรับโนรา เชิญครูเข้าทรง คืนนั้นโนราแคล้วเชิญครูหมอให้หาทรงใหม่  ก็บังเอิญไปจับที่ลูกสาวเจ้าของเรือนที่รับโนราไปเชิญครู  เสียงลงลั่นสะเทือนอยู่ในห้องนอน รู้เช่นนั้นก็มีคนผู้เฒ่าไปช่วยแต่งตัวให้รัดกุม เพื่อผ้านุ่งจะไม่หลุด

          ฝ่ายพี่บ่าวซึ่งเป็นนักเลงโตในแถวนั้น ฉวยพร้าลืมงอเล่มไอเฒ่า มายืนจังก้าอยู่บนบันไดนอกชานเรือน  ยกร่ายรำมีดพร้าแบบนักเลงโตว่า ถ้าน้องสาวลงมาทางนี้กูอีฟันให้คอขาด

          พวกโนราอกสั่นขวัญหายไปตามกัน  ยิ่งได้ยินเสียงทรงสะเทือนบนบ้าน โนราก็เชิดเครื่อง น้องสาวจับลงรำแฉ้ลงมานอกชานจะผ่านพี่ชายนักเลงรำมีดพร้าลืมงออยู่  ทรงน้องสาวฉัดมีดพร้าปลิวหายไม่รู้ไปตกที่ไหน  กระโดดจากเรือนลงไปร่ายรำในโรงมโนรา รำก็ท่าหยาบ ๆ พูดหอบแบบนักเลงโต

          เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า นักเลงโตมาแต่หัวโค้ตายาย